Een kleine dodendans in vijf taferelen

Geloof, hoop en liefde vertelt op tragikomische manier het schrijnende levensverhaal van Elisabeth, een jonge vrouw, die op alle mogelijke manieren probeert te overleven in woelige en harde tijden.  Het begint allemaal met een vergunning die ze nodig heeft om te kunnen werken als verkoopster, en waarvoor ze haar lijk al bij leven aanbiedt aan het mortuarium…

De meedogenloze crisis tijdens het interbellum vormt de achtergrond van dit boosaardig sprookje. De parallellen met het huidige Europa zijn treffend. Het schrikbeeld van een jong en kwetsbaar persoon die zich staande moet houden in een samenleving waar de werkloosheid en de zelfmoordcijfers pieken, waar sociale opvang een uitgehold begrip is en alle rijkdom in de handen van the happy few, lijkt ook vandaag meer en meer realiteit te worden. 

Na een geslaagde samenwerking met Theater Froefroe voor het locatieproject De Broers Perdu (Zomer van Antwerpen, editie 2011) stuurde de prikkelende combinatie van wrangheid en humor in het verhaal van Horvàth de Roovers opnieuw richting de Meesters van het Absurde en de Zwarte Humor: Theater Froefroe. De ongebreidelde vormelijkheid van hun poppen kan de hallucinante verbeelding die Horvàth weet op te wekken alleen maar versterken. 

tekst: Ödön von Horvàth
spel: Luc Nuyens, Sofie Sente, Tania Kloek & Filip Peeters
muziek: Anne Niepold (accordeon)
scenografie: Stef Stessel
poppen: Jan en Marc Maillard, Ina Peeters, Evelyne Loos (stage)
kostuums: Alix Stessel
techniek: Bert Vermeulen, Robbe Mols, Louise Crabbe (stage)
coproductie: de Roovers & Froefroe

Meer info over deze schrijver vindt u onder andere HIER